Monday, October 10, 2011

ಹೂ.. ಕೆನ್ನೆಗಳ ಮೇಲೆ..



ಕಣ್ಣು
ಬಯಸಿದ..
ಹೃದಯ ಪೂಜಿಸಿದ..

ಈ..
ಹೂ..
ಕೆನ್ನೆಗಳ ಮೇಲೆ..
ಬಿಸಿಯುಸಿರ ರಂಗೇರಿಸಿ..

ನಾ..
ಕಟ್ಟಿ ..
ಕೊಡಲೇನೆ  ನಲ್ಲೆ..
ನಿನ್ನ..
ಕತ್ತಿನ  ಮೇಲೆ..
ನನ್ನ ..
ಸಿಹಿ ಮುತ್ತುಗಳ ಮಾಲೆ ?...


11 comments:

  1. ಏನೆನ್ನಲಿ
    ಬಿಡಿಸಿ
    ಬರೆಯುತ್ತೀ
    ನೀನು
    ರಸಿಕ


    ReplyDelete
  2. ಬರಿದೇ ಮಾತುಗಳನ್ನು
    ಪೋಣಿಸಬೇಡ ನಲ್ಲಾ..
    ನೀ ಕೊಟ್ಟ ಭರವಸೆಗಳ
    ಬಿಡಿ ಮಲ್ಲಿಗೆಗಳನ್ನು
    ಉಡಿಯಲ್ಲಿಟ್ಟು
    ಸುಮ್ನಗೇ ಕುಂತಿರುವೆ
    ದಾರದ ಉಂಡೆ
    ಬಿಡಸಲೇ ಇಲ್ಲ ನೀನು...
    -ನಲ್ಲೆ...!!:)

    ReplyDelete
  3. ಬರಿದೇ...
    ಕೇಳಿ..
    ಗೊಳಾಡಿಸಬೇಡ
    ನಲ್ಲ....!
    ಆಗಲೇ ಹೇಳಿದೆನಲ್ಲಾ
    ಕೊಡುವುದನೆಲ್ಲಾ
    ಕೊಡುವತನಕ
    ನಾ ಬಿಡುವಳಲ್ಲಾ!

    ReplyDelete
  4. ಪ್ರೀತಿಯ ಮಹೇಶು.. ಧನ್ಯವಾದಗಳು...

    ನಲ್ಲೆ..
    ಈಗೇಕೆ ಬಂಗಾರದೊಡವೆ..?
    ನನ್ನ
    ಪ್ರೀತಿಯನು
    ಅಧರದಲಿ
    ತುಂಬಿ..
    ಪೊಣಿಸಿ ಕೊಡುವೆ..
    ಸಿಹಿ ಮುತ್ತಿನ..
    ಮತ್ತಿನ ಮಾಲೆ..
    ನಿನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆಯ ಮೇಲೆ..

    ReplyDelete
  5. ಕವನದ
    ಪದಗಳು
    ನಾಲ್ಕೇ
    ಆದರೂ
    ಒಳಗಿನ
    ಸಾರ
    ಸಾವಿರವಾಗಿದೆ...!

    ಅದ್ಭುತ
    ಕಲೆ
    ನಿಮ್ಮದಾದದ್ದಕ್ಕೆ
    ನಿಮಗೆ
    ನನ್ನ ಪ್ರಣಾಮಗಳು...

    ಕವನ ಮತ್ತು ಚಿತ್ರ ಸೂಪರ್ ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಸರ್...

    ReplyDelete
  6. ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಪದಗಳಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದದ ಕವನ ಕಟ್ಟುತ್ತಿರಿ ಪ್ರಕಾಶಣ್ಣ?
    ರಿಯಲಿ ವೆರಿ ನೈಸ್..

    ReplyDelete
  7. Chandada saalugalu..
    Muttugala jote joteye onderadu sanna kachchida gurutiddare maale innu chanda..

    ReplyDelete
  8. ನಿನ್ನ ಮುತ್ತುಗಳು ಮತ್ತೇರಿಸುವ ಮುನ್ನ ಕತ್ತು ತಿರುಗಿಸಿ ಕಣ್ಣ್ ನೋಟದಿಂದ ಕೊಂದುಬಿಡುವೆ ಓ ನಲ್ಲ..............

    ReplyDelete
  9. ಆಹಾ! ಪ್ರಕಾಶಣ್ಣಾ! very Romantic! very nice!

    ReplyDelete