Thursday, October 13, 2011

ಮೊಳಕೆ ಪ್ರೇಮ ಕಣೆ .... !


ನಿನ್ನ..
ನೆನಪದು ..
ಕಾವು...
ಬೆದೆಯೊಡೆವ..
ಬೀಜ..


ಹಸಿ..
ಹಸಿರೆಲ್ಲ  ಮರವಾಗದು..


ಆಗಾಗ..
ಚಿಗುರೊಡೆದು..
ಮೇಲೇಳದ..
ಮೊಳಕೆ  ಪ್ರೇಮ  ಕಣೆ   ನನ್ನದು... !


ಚಿತ್ರ   ಗುರು ದಿಗ್ವಾಸ್..

14 comments:

  1. ಕವನ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅಣ್ಣಯ್ಯ,

    ReplyDelete
  2. ಪ್ರೇಮ, ಪ್ರೇಮ, ಪ್ರೇಮ,
    ಇದು ಬದುಕಿನುದ್ದಕ್ಕು ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ/ಬೆಳೆಯುತ್ತಲೇ ಇರುವ ನೆನಪುಗಳ ಬೃಹದಾಕಾರದ ಮರ

    ReplyDelete
  3. ಬೀಜ ಒಡೆಯುವುದು ಬೇಡ...ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮೊಳಕೆ ಒಡೆಯಲು ಬೇಕಲ್ಲ ಮತ್ತೆ? ಮರವಾಗದಿದ್ದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ, ಟೊಂಗೆಯಾದರೂ ಆಗಲಿ!

    ReplyDelete
  4. ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೇಮದ ಮೊಳಕೆ ,ಬೆಳೆದು ಹೆಮ್ಮರವಾಗಲಿ!ಜೈ ಹೋ!

    ReplyDelete
  5. Thank you very much Amita ji...

    ಪ್ರೀತಿ..
    ಮೊಳಕೆಗೆ..
    ಬೀಜ ಗೊಬ್ಬರ
    ನೀರಿದ್ದರೆ ಸಾಲದು..

    ಹದವಾದ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿಲು..
    ಗಾಳಿ...

    ಬೆಳೆಯ
    ಬೇಕಲ್ಲ ಮೇಲಕ್ಕೆ..
    ಇಳಿಯಬೇಕಲ್ಲ ಬೇರು ಆಳಕ್ಕೆ..

    ಧನ್ಯವಾದಗಳು...

    ReplyDelete
  6. SEETARAM Sir... Thank you very much !!
    ಪ್ರೀತಿಯ
    ಮೊಳಕೆ..
    ಗಿಡವಾಗಿ..
    ಮರವಾಗದ...

    ತಂಗಾಳಿ ಬೀಸದ..

    ಒಣ ಚಿಗುರು ಕಣೆ ನನ್ನ ಪ್ರೇಮ... !

    ReplyDelete
  7. ಚೆಂದದ ಸಾಲುಗಳು

    ReplyDelete
  8. preetiya chigurige muttanonda ponisalu adu holeva kangalante kanisabahude?..

    ReplyDelete
  9. ಮೊಳಕೆ ಮರವಾಗಬೇಕೆಂದೇನಿಲ್ಲ....ಪುಟ್ಟ ಹಸಿರು ಮೋಹಕ ಎಲೆಗಳ ಕನವರಿಕೆಯೇ ಸಾಕು...

    ReplyDelete
  10. ಕವನ ಮತ್ತದು
    ಸೃಷ್ಠಿಸಿದ
    ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳೆರಡೂ,
    ನನ್ನ
    ಪ್ರೇಮೋತ್ಸಾಹದ
    ಬೀಜಕ್ಕೆ
    ಮೊಳಕೆಯೊಡೆವ
    ತವಕ
    ಹೆಚ್ಚಿಸಿದವು
    ಬ್ರದರ್!

    ಜೈಹೋ!

    ReplyDelete
  11. ಸರಿಯಾದ ಪ್ರೇಮ ಗೊಬ್ಬರವಿದ್ದರೆ, ಹೆಮ್ಮರವಾಗಿ ಬೆಳೆದೀತು.... ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಸಾಲುಗಳು...

    ReplyDelete